آدم پُرخواب بیشتر در معرض خطر است یا آدم کم‌خواب؟

به گزارش مجله خبری نگار،  تا دهه ۱۹۵۰، بیشتر مردم نمی‌دانستند که «خواب چیست و چرا مهم است؟» و آن را بخشی غیرفعال و بیهوده از زندگی روزمره ما می‌دانستند.

اکنون می‌دانیم که مغز ما در هنگام خواب بسیار فعال است. علاوه بر این، خواب بر عملکرد روزانه و سلامت جسمی و روانی ما از بسیاری جهات تأثیر می‌گذارد که در دهه‌های اخیر به درک آن رسیده‌ایم.

تحقیقات خواب در حال گسترش است و توجه بیشتر و بیشتر دانشمندان را به خود جلب می‌کند. اکنون محققان می‌دانند که خواب یک حالت فعال و پویا است که بر ساعت‌های بیداری ما تأثیر زیادی می‌گذارد و آنها متوجه شده‌اند که برای درک کامل مغز باید خواب را درک کنیم.

اما، میزان خواب مورد نیاز هر فرد به عوامل زیادی از جمله سن بستگی دارد. نوزادان به طور کلی حدود ۱۶ ساعت در روز نیاز به خواب دارند، در حالی که نوجوانان به طور متوسط ​به حدود ۹ ساعت نیاز دارند. برای بیشتر بزرگسالان، ۷ تا ۸ ساعت در شب بهترین میزان خواب به نظر می‌رسد، اگرچه برخی از افراد ممکن است به کمتر از ۵ ساعت یا تا حدود ۱۰ ساعت خواب در روز نیاز داشته باشند. زنان در ۳ ماه اول بارداری اغلب به چند ساعت خواب بیشتر از حد معمول نیاز دارند.

افراد با افزایش سن تمایل دارند سبک‌تر و برای مدت زمان کوتاه‌تری بخوابند، اما هستند افرادی که دچار اختلال پُرخوابی هستند یعنی بیش از حد روزانه یا زمان بیش از حد را در خواب هستند، در واقع وضعیتی است که در آن فرد در طول روز به سختی بیدار می‌ماند.

افرادی که پرخوابی دارند می‌توانند در هر زمان به خواب بروند به عنوان مثال، در محل کار و یا در حالی که رانندگی می‌کنند. آنها همچنین ممکن است مشکلات دیگر مرتبط با خواب، از جمله کمبود انرژی و مشکلات تمرکز را به وضوح داشته باشند.

پروفسور حبیب‌الله خزایی، روانپزشک و فوق‌تخصص طب خواب در این خصوص، اظهار کرد: بحث «پُرخوابی» یک مقوله مهم در بحث اختلالات خواب است.
وی با بیان اینکه خوابیدن زیاد همان خطرات کم خوابی را به همراه دارد، ادامه داد: در جامعه به طور فرهنگی به مقوله کم‌خوابی بیشتر از پُرخوابی اهمیت می‌دهند و این در حالی است که عللی که سبب پُرخوابی می‌شود به‌مراتب می‌تواند آسیب‌زاتر از علل کم‌خوابی شوند.

این روانپزشک و فوق‌تخصص طب خواب نرمال خواب طبیعی را ۶ تا ۹ ساعت اعلام کرد و افزود: اگر کسی بیشتر از ۹ و ۱۰ ساعت در ۲۴ ساعت بخوابد و دوباره احساس خواب‌آلودگی داشته باشد این فرد مبتلا به پرخوابی شده که طبیعی نیست. 

وی در بیان علل پرخوابی به وقفه‌های تنفسی بین خواب اشاره کرد و گفت: فرد در ضمن خواب دچار وقفه‌های تنفسی می‌شود که این وقفه‌ها سبب کاهش اکسیژن خون می‌شود و فرد علی‌رغم اینکه خوابیده به علت خواب بریده‌بریده و منقطع هنگام بیدارشدن، احساس سرحالی ندارد و مجدداً خواب‌آلود است و امکان دارد در وضعیت نشسته به‌سرعت دچار خواب‌آلودگی شود.

خزایی در بیان اینکه اختلالات پُرخوابی به اختلالات نارکولپسی یا حملهٔ خواب و پرخوابی ایدیوپاتیک اشاره و بیان کرد: یکی از علل شایع پرخوابی می‌تواند بر اثر مصرف مواد مخدر و دارو‌های خواب‌آور باشد.

وی تصریح کرد: اختلالات پُرخوابی نیاز به بررسی توسط متخصصین مربوطه دارد تا با تشخیص صحیح درمان لازم را ارائه دهند.